Op donderdag 5 januari hebben we onze jaarlijkse inventarisatieronde gedaan voor de bosuilen. We proberen dan bosuilen te verleiden hun nachtelijke roep aan ons te laten horen.Dit keer hadden we een tiental "gasten" mee die ook wel eens een bosuil in het wild wilden meemaken. Ondanks de wat lage temperstuur, het was zo rond het vriespunt, waren onze gasten uiterst geconentreerd om maar geen toontje te missen.

We draaiden het bosuilengeluid af met wat apparatuur en gelijk bij het eerste punt van de route - in de buurt van de Ulenpas - reageerde vol overtuiging een vrouwtje bosuil.Ze liet zich van haar beste kant horen en iedereen meteen enthousiast.       In de buurt van Hoog Keppel - bij het voormalige Aviko-gebouw -  was het bij het tweede punt van de route ook raak. Er riepen zowaar twee mannetjes en we constateerden dat ze steeds van plaats veranderden. Eenmaal hoorden we ook een bijzonder geluid: een soort kattengejammer-achtig geschreeuw. Héél bijzonder! Ook aan de Tolstraat reageerde een mannetje. Weliswaar kort, maar onmiskenbaar. In de buurt van Enghuizen hadden we dit jaar geen reactie.Wél weer een roepende bosuilenman aan de Rozegaarderweg. Ook hier slechts een korte reactie. Bij kasteel Keppel gaf de bosuil niet thuis. Dit was dan ook onze laatste poging deze avond, ook al omdat meerderen van ons last kregen van koude voeten en bovendien liep het al tegen tienen. Wij waren heel blij met onze oogst en ook onze gasten waren ondanks de koude tenen, heel blij dat ze meegegaan waren. Voor hen was het voor herhaling vatbaar. Voor ons ook.